Zaburzenie odżywiania obejmuje poważne choroby fizyczne i psychiczne, które wpływają na pomysły i myśli ludzi na temat jedzenia i jedzenia. Zaburzenia odżywiania częściej występują u kobiet niż u mężczyzn. Ofiary tych zaburzeń znajdują się w całej populacji bez względu na pochodzenie etniczne, wiek, płeć, płeć i religię. Zaburzenia odżywiania zostały sklasyfikowane w kategorii zaburzeń odżywiania i odżywiania. Zaburzenia opisywane są jako mające cechy, takie jak posiadanie pewnych zachowań związanych z jedzeniem lub uporczywe zaburzenia jedzenia, które zmieniają spożycie lub wchłanianie pokarmu. Taka zmiana upośledza funkcje psychospołeczne i ogólny stan zdrowia fizycznego. Ponadto kategoria ta zawiera specyficzne kryteria diagnostyczne zaburzeń odżywiania, w tym zaburzenia przeżuwania i pica, zaburzenia z napadami objadania się, jadłowstręt psychiczny, stany ograniczające przyjmowanie pokarmów i bulimię psychiczną.
Fakty dotyczące zaburzeń odżywiania
Zaburzenie odżywiania to złożony rodzaj schorzenia, który różni się w zależności od rodzaju schorzenia i dotkniętych nim osób . Jednak niektóre fakty dotyczące zaburzeń odżywiania są ogólne, niezależnie od ludzi, oparte na badaniach naukowych. Jednym z faktów jest to, że zaburzenia te nie są dyskryminujące, ponieważ obserwuje się je u ludzi wszystkich ras, w każdym wieku, o masie ciała, pochodzeniu etnicznym i płci. Ponadto zaburzenia odżywiania występują zwykle w młodym wieku dorosłym lub w okresie dojrzewania, chociaż te stany nie ograniczają się do tych dwóch kategorii wiekowych. Dodatkowo zaburzenia odżywiania nie są spowodowane jednym lub konkretnym czynnikiem. Badania pokazują, że kilka czynników biologicznych, genetycznych, psychologicznych, społecznych i behawioralnych zwiększa ryzyko rozwoju zaburzeń odżywiania. Innym faktem jest to, że w większości przypadków zaburzenia odżywiania zagrażają życiu, zwłaszcza jeśli nie są odpowiednio leczone lub leczone. Istnieją jednak różne sposoby odzyskiwania danych poprzez praktyki oparte na dowodach, które okazały się skuteczne.
Rodzaje zaburzeń odżywiania
Wśród ludzi istnieją różne warunki żywieniowe, a ofiary mogą rozwinąć kilka z nich w danym momencie. Typy obejmują zaburzenia objadania się, jadłowstręt psychiczny i bulimię.
Osoby cierpiące na jadłowstręt psychiczny unikają spożywania kalorii i jedzenia w celu samogłodzenia. Tacy ludzie mogą cierpieć na tę chorobę niezależnie od wielkości ciała, tak jak każdy może ją mieć. Jedną z cech tego stanu jest kompulsywne pragnienie utraty wagi. Drugi odmawia spożywania zdrowych ilości żywności wymaganych dla poziomu aktywności i typu ciała. Osoby cierpiące na bulimię zauważają, że zjadały lub spożywały duże ilości jedzenia w krótkim czasie. Po jedzeniu usuwają kalorie, zmuszając się do wymiotów, wykonywania nadmiernych ćwiczeń lub używania środków przeczyszczających. Główną ideą jest pozbycie się jedzenia z ich ciała z obawy przed przybraniem na wadze i nadwagą lub otyłością.
Z drugiej strony ofiary zaburzeń objadania się (BED) charakteryzują się brakiem kontroli nad swoimi zachowaniami żywieniowymi. Mogą zauważyć, że zjadli już dużą ilość jedzenia w krótkim czasie, a następnie rozwinąć mechanizmy kompensacyjne, takie jak samoistne wymioty zjedzonego jedzenia, aby przeciwdziałać skutkom napadowego objadania się. niewygodne z powodu nadmiernego jedzenia; wstydzić się, rozwijać w sobie poczucie winy, żałować i popadać w depresję.
Objawy zaburzeń odżywiania
Zaburzenia te manifestują się u ludzi różnie w zależności od stopnia powikłań spowodowanych tą chorobą psychiczną. Objawy te wpływają na fizyczne, społeczne i psychologiczne aspekty zdrowia jednostki. Różne przejawy warunków mogą nie decydować bezpośrednio o tym, czy ktoś zmaga się z zaburzeniem odżywiania, chociaż niektóre objawy działają jako znaki ostrzegawcze. Objawy zostały podzielone na czynniki emocjonalne, behawioralne i fizyczne.
Objawy emocjonalne i behawioralne
Objawy emocjonalne i behawioralne obejmują ekstremalne wahania nastroju, wybory, przekonania i wzorce wskazujące na obsesyjne pragnienie utraty wagi; zasady żywieniowe, diety i wzorce żywieniowe. Inne obejmują zniekształcony obraz ciała, pomijanie posiłków, ukrywanie jedzenia lub samotne jedzenie, odejście od innych, intensywny strach przed przybraniem na wadze, trudności z koncentracją lub styczne procesy myślowe. Podobnie istnieją inne objawy, takie jak obsesja na punkcie wartości odżywczych jedzenia, zawartości kalorii i ogólnych myśli o jedzeniu.
Objawy fizyczne
Zagłodzone ciało nie może normalnie funkcjonować; w tym przypadku osoby zmagające się z zaburzeniami odżywiania będą przejawiać niektóre z następujących objawów fizycznych. Należą do nich ciężkie zaparcia, poważna utrata masy ciała, nieprawidłowe ciśnienie krwi, puls i oddychanie, sucha i blada skóra, zmęczenie i ogólne osłabienie organizmu. Ponadto ofiary mogą mieć łamliwe paznokcie i włosy, brak miesiączki lub utratę cyklu miesiączkowego u kobiet, osłabienie mięśni, problemy żołądkowo-jelitowe i osłabiony układ odpornościowy. Ponadto ludzie mogą rozwijać miękkie włosy na większości części ciała (lanugo); omdlenia, zawroty głowy i różne inne choroby spowodowane niedożywieniem.
Diagnozowanie zaburzeń odżywiania
Pracownicy służby zdrowia, w tym dostawcy zdrowia psychicznego i lekarze, mogą diagnozować zaburzenia odżywiania. Świadczeniodawcy podstawowej opieki zdrowotnej rozpoczynają od przeglądu objawów, wykonania badania fizykalnego, badań krwi. Doradcy zdrowia psychicznego, w tym psychiatrzy i psycholodzy, przeprowadzają oceny psychologiczne, które pomagają im zrozumieć problemy żywieniowe pacjenta i opracować plan leczenia. Świadczeniodawcy opieki zdrowotnej wykorzystują do diagnozy podręcznik zaburzeń psychicznych opracowany przez Amerykańskie Stowarzyszenie Psychiatryczne. W podręczniku znajduje się zarys różnych objawów związanych z różnymi rodzajami zaburzeń odżywiania.
Skutki zdrowotne i ryzyko zaburzeń odżywiania
Poza różnymi emocjonalnymi, behawioralnymi i fizycznymi objawami zaburzeń odżywiania, istnieją poważne, długoterminowe konsekwencje. Zaburzenia odżywiania prowadzą do niedożywienia, które wpływa na wszystkie narządy organizmu, takie jak układ krążenia, mózg, układ pokarmowy i hormonalny. Niedożywienie prowadzi do ogólnego osłabienia całego organizmu. W rezultacie serce nie jest już wystarczająco silne, aby pompować i krążyć krew w różnych częściach ciała, w końcu rozwija się nieprawidłowe ciśnienie krwi, puls i zwiększone ryzyko niewydolności serca. Nadmierne wymioty i środek przeczyszczający powodują zaburzenia równowagi elektrolitowej w organizmie. Ponadto niedożywienie spowodowane zaburzeniami odżywiania przyczynia się do osłabienia układu odpornościowego, przez co naraża organizm na różne choroby, które skutkują zespołem metabolicznym.
Leczenie i zarządzanie
Leczenie zaburzeń odżywiania różni się w zależności od typu i specyficznych potrzeb pacjenta. Jeśli nie ma żadnych zdiagnozowanych przypadków, pracownicy służby zdrowia zajmą się zaburzeniami odżywiania i zajmą się nimi. Różne metody leczenia zaburzeń odżywiania obejmują psychoterapię, leki, podejście Maudsleya i poradnictwo żywieniowe. Terapia psychoterapeutyczna obejmuje specjalistów od zdrowia psychicznego, którzy ustalają najlepszą terapię w każdym przypadku. Większość przypadków zaburzeń odżywiania poprawia się po terapiach poznawczo-behawioralnych. Jest to forma leczenia, która pomaga pacjentom zrozumieć i przekształcić ich zniekształcone wzorce myślenia, które powodują nieprawidłowości emocjonalne i behawioralne. Podejście Maudsleya to forma terapii, która pomaga rodzinie nastoletnich pacjentów cierpiących na anoreksję. Metoda polega na tym, że rodzice aktywnie udzielają dzieciom wskazówek dotyczących odżywiania i zdrowego odżywiania.
Pod wpływem leków niektóre ofiary zaburzeń odżywiania rozwijają wtórne schorzenia, takie jak depresja i lęk. Takie stany leczy się za pomocą leków przeciwdepresyjnych i innych form leczenia w celu poprawy. W rezultacie; myśli ofiar o sobie i jedzeniu stają się normalne. Ponadto, poprzez poradnictwo żywieniowe, zarejestrowani dietetycy, którzy przeszli pewne przeszkolenie w zakresie zaburzeń odżywiania, pomagają ofiarom zmienić ich nawyki żywieniowe, co obejmuje opracowywanie planów posiłków opartych na składnikach odżywczych. Ponadto tacy specjaliści udzielają ofiarom wskazówek dotyczących planowania posiłków, zakupów spożywczych i przygotowania. Jednak najlepsze podejście do leczenia i zarządzania zaburzeniami odżywiania obejmuje połączenie interdyscyplinarnych specjalistów; a pracując razem jako zespół, mogą opracować kompleksową metodę leczenia chorób i poprawić samopoczucie psychiczne, fizyczne i emocjonalne ofiary.
Podsumowując, zaburzenia odżywiania obejmują również zespół ruminacji i stan pica, jadłowstręt psychiczny, bulimię, napady objadania się, restrykcyjne przyjmowanie pokarmów. Postępowanie i leczenie obejmuje przyjmowanie leków przeciwdepresyjnych i innych form leków łagodzących zaburzenia. Ponadto aktywny udział rodziców w prowadzeniu dzieci przed zaburzeniami odżywiania, nauczaniu o zdrowym odżywianiu. Leczenie może również obejmować psychoterapię, leki, podejście Maudsley i poradnictwo żywieniowe.
