Schizofrenia jest skomplikowane, przewlekła dolegliwość zdrowia psychicznego wyróżnia się wieloma objawami, w tym urojenia, halucynacje, niezorganizowana mowa lub zachowanie, i zmniejszenie zdolności poznawczych. Często choroba rozwija się u osób w późnym okresie dojrzewania lub wczesnej dorosłości. Manifestacja choroby we wczesnych stadiach i jej uporczywy przebieg upośledzają niemoc dla większości poszkodowanych ofiar i ich rodzin. Kilka niepełnosprawności wykazujące schizofrenii często występują z negatywnych objawów i odłączenia psychicznego, takich jak zaburzenia uwagi i pamięci roboczej. Dodatkowo, nawrót pojawia się z powodu pozytywnych objawów, takich jak podejrzliwość, urojenia, i halucynacje. Osoby, które mają schizofrenię, mogą czasami słyszeć dźwięki lub głosy, co czyni je bardzo paranoicznymi, wierząc, że posiadają jakieś niezwykłe moce, a może osoba kontroluje swoje myśli lub myśli, że niektóre wydarzenia światowe z nimi łączą. Diagnoza schizofrenii może być wyzwaniem, a rodziny ofiar są zawsze w zaprzeczeniu; niemniej jednak, jest to druzgocąca i łamiąca serce diagnoza do zrozumienia. Dokument ten ma na celu szeroko omówić schizofrenii choroby zdrowia psychicznego, jego rodzaje, oceny i diagnozy, i leki stosowane w jego leczeniu.
Rodzaje schizofrenii
Istnieje pięć rodzajów schizofrenii klasyfikowane na podstawie różnych objawów i objawów wystawianych przez oceniane osoby. Typy te obejmują:
Schizofrenia paranoidalna
Schizofrenia typu paranoidalnego charakteryzuje się zachowaniami paranoicznymi, takimi jak urojenia i dysfunkcje słuchowe i halucynacje. Paranoiczne zachowania objawiają się emocjami prześladowań, obserwowanych lub analizowanych; najczęściej, zachowania te łączą się ze sławną lub znaną postacią, taką jak polityk, muzyk lub korporacja. Ponadto, osoby, które mają schizofrenię typu paranoicznego może wykazywać gniew, jest niespokojny, lub stać się wrogie. Jednak osoby te często mają odpowiednio zwykłą przyzwoitość intelektualną, funkcjonowanie i wyrażenia.
Chaotyczna schizofrenia
Osoby cierpiące na dezorganizacji typu schizofrenii wyświetlania zachowań, które są wyraźnie nie w porządku lub wypowiedzi, które są odłączone i trudne do zrozumienia. Dodatkowo, mogą wykazywać nieodpowiednie emocje lub uczucia, które nie są w stosunku do sytuacji w tym czasie. Mogą one również wpływać na ich codzienne czynności, w tym higienę, sposób, w jaki przyjmują posiłki, i zakłócone plany pracy, a czasami zaniedbania przypisywane ich odłączony i chaotyczny wzorców myślowych.
Schizofrenia katatoniczna
Zakłócenia ruchu charakteryzują schizofrenię typu katatonicznego. Osoby cierpiące na tego typu schizofrenię są zróżnicowane w zależności od skrajności, niektóre mogą stać się nieruchome, a inne mogą być wszędzie i o miejscu. Inną cechą tego typu jest to, że pacjenci mogą być cicho przez wiele godzin lub powtarzać wszystko, co mówi lub robi inna osoba. Te cechy behawioralne spowodowane przez ten rodzaj schizofrenii może umieścić tych pacjentów w sytuacjach kompromitujących, ponieważ często nie są w stanie dbać o siebie lub zakończyć codzienne czynności.
Niezróżniła schizofrenia
Ten typ schizofrenii jest kodyfikacja wykorzystywane, gdy poszczególne wyświetla zachowania, które pasują do objawowych opisów dwóch lub więcej innych rodzajów schizofrenii. Na przykład, niektóre z objawów wystawionych w niezróżniejsi schizofrenii to urojenia, halucynacje, zaburzenia mowy, dezorganizacji i katatonii zachowań.
Reszuracja resztrzalna
Osoby szczegółowe mieć wcześniejsze epizody schizofrenii; jednak w dzisiejszych czasach nie wykazują objawów charakteryzujących chorobę, takich jak urojenia, halucynacje, nieuporządkowanie w mowie i zachowaniu, przypisuje się cierpiącym na schizofrenię typu resztkowego. Takie osoby mogą być w całkowitej remisji lub może później wznowić charakterystyczne objawy choroby.
Diagnoza
Jak pokazano wcześniej w tekście, schizofrenia jest skomplikowanym i uporczywym zaburzeniem z kilkoma objawami, które nie są patogenne. Rozpoznanie schizofrenii polega na badaniu pacjenta wykazującego objawy patentowe, co wykazano w Podręczniku Diagnostycznym i Statystycznym Zaburzeń Psychicznych. Po pierwsze, diagnoza schizofrenii jest wykonywana przez wykluczenie innych podstawowych problemów medycznych lub zaburzeń, które mogą okazać się powodować zmiany w zachowaniach. Dodatkowo przeprowadza się go poprzez badanie występowania charakterystycznych objawów stanu. Lekarz prowadzący do pacjenta wykona testy, aby potwierdzić obecność urojenia, halucynacje, zaburzenia mowy, i zachowanie. Innym elementem, który lekarz ocenia, jest wycofanie społeczne i zakłócenia w pracy w codziennych czynnościach pacjenta przez co najmniej sześć miesięcy. Lekarz może zatrudnić oceny fizycznej, badania psychologiczne, badania laboratoryjne, i tomografii komputerowej do montażu i generowania ogólnego obrazu stanu pacjenta. Tak więc badania przesiewowe i ocena zdrowia psychicznego są kluczowym aspektem procedury diagnostycznej schizofrenii.
Niemniej jednak diagnoza schizofrenii jest zwykle wyzwaniem, ponieważ inne zaburzenia psychiczne, takie jak choroba afektywna dwubiegunowa, zaburzenia schizoafektywne, depresja i nadużywanie substancji często imitują objawowe objawy schizofrenii. Dlatego lekarz wykonujący diagnozę musi najpierw wykluczyć wszelkie objawy wyświetlane przez inne choroby. Biegłe badanie czasu trwania choroby, czas urojeń i halucynacji oraz intensywność objawów depresyjnych lub maniakalne mogą skutecznie to odróżnić.
Opcje leczenia
Terapia niefarmakologiczna
Cel i cel w leczeniu schizofrenii pociąga za sobą ukierunkowanie objawów choroby, minimalizowanie szans na nawrót choroby i podniesienie funkcjonowania adaptacyjnego, tak aby dotknięte osoby mogły ponownie połączyć się ze społeczeństwem. W rzadkich przypadkach pacjenci wracają do początkowego poziomu funkcjonowania adaptacyjnego; zarówno niefarmakologiczne, jak i farmakologiczne muszą optymalnie wykorzystywać modele leczenia do okresowych wyników. Dlatego niezbędne są modele leczenia niefarmakologicznego, takie jak psychoterapia. Psychoterapia jest stopniowo rozwijającym się obszarem terapeutycznym. Emanujące psychoterapie zawierają trening meta-poznawczy, terapię narracyjną i terapie uważności. Zabiegi niefarmakologiczne są stosowane jako dodatkowe formy leczenia w leczeniu schizofrenii, ale nigdy ich nie zastępują, ponieważ te modele pomocy w leczeniu w celu zapewnienia pacjentom zachować przylegających do ich leków.
Terapia farmakologiczna
U większości pacjentów ze schizofrenią trudno jest wykonać praktyczne i działające programy rehabilitacji bez środków przeciwpsychotycznych. Dlatego terminowa instytucja leczenia uzależnień jest kluczowa, w szczególności w ciągu pierwszych pięciu lat po wystąpieniu ostrego epizodu, ponieważ występuje wiele zmian związanych z chorobą w mózgu. Dlatego w ostrym epizodzie psychotycznym należy jak najszybciej podać terapię lekową. W pierwszych dniach leczenia głównym celem jest zmniejszenie wrogości i przywrócenie pacjentowi normalnego funkcjonowania, takiego jak wystarczająca ilość snu i przyjmowanie posiłków w określonych godzinach. Dlatego istotne jest miareczkowanie dawki na początku pierwszej fazy leczenia na podstawie odpowiedzi pacjenta. Leczenie poprzedza terapię podtrzymującą, która ma na celu poprawę socjalizacji, opiekę nad sobą i budowanie bardziej doskonałego nastroju.
Skoordynowana opieka specjalistyczna
Wiąże się z podejściem do wysiłku zespołowego w kierunku oferowania leczenia, gdy pojawi się pierwszy ostry epizod. Polega ona na połączeniu medycyny i terapii z usługami społecznymi, a także interwencjach edukacyjnych.
Hospitalizacja
Kilka osób, które mają schizofrenię może otrzymać leczenie w warunkach ambulatoryjnych. Jednak, hospitalizacja wydaje się być najlepszym rozwiązaniem dla wielu osób schizofrenii z ekstremalnych objawów, ciężka wrogość, i tych, którzy nie są w stanie dbać o siebie. Wiąże się to również psychoedukacja, która pomaga pacjentom i osobom wokół nich zrozumieć zaburzenia, umożliwiając im w ten sposób pomóc pacjentowi zarządzać nim.
Terapia elektrowstrząsowa (ECT)
Podczas tego procesu elektrody są umieszczane na skórze głowy pacjenta, a następnie lekarze wysyłają małe porażenie prądem elektrycznym do mózgu. Każde leczenie szokowe prowadzi do powstawania kontrolowanych napadów padaczkowych. Po serii tego modułu leczenia w określonym okresie powoduje ogromną poprawę nastroju pacjenta i zdolności poznawczych. Niemniej jednak, model leczenia nie jest w pełni zatwierdzony w pomaganiu schizofrenii innych niż depresja i choroba afektywna dwubiegunowa; tak, nie wykorzystywane od czasu do czasu, gdy objawy nastroju znikają.
Badania
Wiele prac badawczych i badań są w toku do znalezienia ogromne możliwości leczenia schizofrenii. Na przykład, naukowcy są obecnie przeglądu głębokiej stymulacji mózgu (DBS) opcja leczenia głównie wykorzystywane w leczeniu choroby Parkinsona i drżenie samoistne poprzez testy eksperymentalne w leczeniu zaburzeń psychicznych. Ta opcja leczenia polega na wszczepieniu elektrod do mózgu pacjenta schizofrenii chirurgicznie, aby pomóc stymulować określone segmenty mózgu, które kontrolują myślenie i percepcję.
Narkotyki
Istnieje wiele leków wykorzystywanych w leczeniu schizofrenii. Niektóre leki przeciwpsychotyczne stosowane obejmują chlorpromazyna (Thorazine), Oksylapine, Perphenazine, i Haloperidol. Niektóre z nowych leków stosowanych w leczeniu schizofrenii obejmują arypiprazol, Asenapina, Kariprazyna, Klozapina, itp. Leki są do wstępnej kontroli objawów, a gdy objawy są pod kontrolą, trzeba by terapii podtrzymują, aby nie nawrót choroby.
